ik draag rouw in mij

Een onderzoek waar rouw, handwerk, borduurtechnieken, grafische tools en de wereld van mode elkaar ontmoeten. Een design dialoog over de plek van rouw in onze maatschappij.

Rouw is een fenomeen dat nog maar weinig visuele uitingsvormen kent in onze samenleving, het dragen van zwarte kleding, sieraden of rouwbanden is veelal uitgestorven. Ook onze taal geeft weinig woorden om uiting te geven aan rouw en verdriet.

In samenwerking met Hul le Kes Recovery studio wordt de dood een stukje meer bespreekbaar.
Het idee is dat er kledingstukken/textiel komen waar met laser de tekst ‘ik draag rouw in mij’ is ‘uitgesneden’, die gaten worden daarna gestopt/geborduurd of op welke andere manier dan ook weer geheeld. De tekst staan op de schouder/het schouderblad; de plek waar je troost kan ontvangen in onze cultuur (een hoofd op je schouder, een klopje op je schouder, schouders eronder etc.). Tijdens dat handwerk kan de persoon in kwestie het verlies mentaal verwerken en wellicht ook delen met anderen, wanneer het kledingstuk dan af is kan het worden gedragen. Hoe zichtbaar, of hoe onzichtbaar, de reparatie/wond/litteken is heeft de persoon die het heeft gemaakt daarmee ook zelf in de hand. Op die manier kan het gevoel van de persoon worden gedeeld met anderen, zonder er telkens zelf over te hoeven beginnen bijvoorbeeld.

Gelaserde teksten worden in de Repair studio van Hul le Kes door middel van stop en borduurtechnieken hersteld. Waarbij de reparatie technieken elk hun eigen unieke visuele charme met zich meebrengen. Een project waar mode, grafisch en social design samen komen. De Vormforensen en Hul le Kes nodigen mensen uit om reacties op het project of eigen ervaringen te delen.

 

Thanks to @stroomversneller for funding this great process
With fabric of @trickledownfabrics and laser work by @graphixl
Thanks to @fdfarmhem for this lovely movie and stage for the project and @al_hajem capturing us and having patience with us.

Thanks to Medea Huisman for the lovely photography

 

follow us?